Zaczelo sie naprawde lajtowo. Ryszylismy austriacka dolina w strone Szwajcarii. Sciezka rowerowa, piekne zielone pola, cisza i spokoj. Sielanka jak to w niedziele. Mnostwo rowerzystow. W Austrii to widok powszedni. A potem sie zaczelo.... Nasza pierwsza przelecz Fluelapass. Prawie 2400 m. Bracia P. wjechali jako pierwsi. Na szczycie wiatr i deszcz, ale naprawde pieknie. Snieg, jeziorko i mimo zimna (11 stopni) klimatycznie. Marcin narzekal na przelozenia, bo mimo 3-rzedowej korby, kasete ma stopniowana raczej na plaski teren. Artur koncowke podprowadzal, kontemplujac piekne widoki. Kiedy wszyscy wjechali, zrobilismy szybka fotke i w dol. Zjazdy na rowerach szosowych wymagaja naprawde duzo uwagi, tym bardziej z sakwami i w deszczu. O blad nie trudno, a konsekwencje ciezkie. W koncu dotarlismy do Davos. Rozpadalo sie, wiec nastroje nieco opadly. Przeczekalismy chwile na dworcu i pojechalismy szukac kempingu na nocleg. Znalezc cos na dziko w Davos jest oczywiscie trudniej niz 5-gwiazdkowy hotel, ale udalo sie. Zostalismy na noc w parku, miedzy drzewami i biegaczami:)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz