Na poludnie

Rano wczesna pobudka. Zdjecie z globusikiem, szybkie pozegnanie z Michaelem i dluga! Jak najszybciej od tego zimna!
Poczatek trudny, ale potem calkiem przyjemnie. Pogoda znosna. Jazda spokojna, miejscami nostalgiczna. W koncu dotarlo do mnie, ze wracam do domu, a najtrudniejsze mam za soba. Kazdy kilometr przybliza mnie do Polski.

Po drodze spotykam mlodego Hiszpana. Nazywa sie Jezus i jedzie na oldskulowej kolarce z dwiema malymi sakwami. Mowi mi, ze podrozuje bez namiotu, wiec sie pytam jak spi. Odpowiada, gdzie popadnie, pod mostem, w opuszczonych chatach itd. Mysle sobie: albo mial wyjatkowo dobra pogode albo to jakis czubek, tym bardziej ze ciagle sie usmiecha. Wyglada na to ze kazdy Jezus musi byc meczennikiem.
Pozniej spotykam naszego rodaka. Jechal z Finlandii na Nordkapp i 40 km przed celem... pekla mu tylna obrecz. Porazka! Spedzil w jakims kiblu 6 godzin przeplatajac kola z tylu na przod. A potem sie wycofal, jak go spotkalem jeszcze byl nieco przestraszony. U mnie na szczescie manufakturka spisuje sie na medal. Dystans dnia 185 km.