U Martina

I w końcu dotarliśmy do Alty, gdzie miał czekać na nas Martin, ale się okazało, że wyjechał wcześniej niż planował. Na szczęście dom był otwarty i mieliśmy pozwolenie by korzystać z jego luksusow, czyli pralki, prysznica i kuchni. Super sprawa, przerwa w odpowiednim momencie. Byliśmy bowiem już naprawdę zmęczeni.
Wczoraj 140 km a dzisiaj 125 km. To ciągle są niezłe wyniki, bo teren nadal gorzysty. Wczoraj znowu 1400 a dziś około 1000 mpm. Wychodzi na to że na płaski teren będę musiał zaczekać aż do Finlandii, której się nieco obawiam, bo jej monotonia może naprawdę doprowadzić do rozpaczy. No ale będzie na to jeszcze czas. Na razie mamy Nordkapp przed nami. Dziś widzieliśmy pierwszy znak z odlegloscia, 240 km, czyli bardzo blisko!
Jestesmy na dalekiej północy o czym świadczą pierwsze renifery, ktore spacerują przy drodze. Jeden, wielki jak koń, przebiegl drogę w odległości 1 metra od samochodu! Nieźle był wystraszony, a my jeszcze bardziej.