Kurdyjska goscinnosc

Zrobilo sie naprawde goraco. W cieniu okolo 35 a na drodze 40 stopni. Podjezdzanie w tych warunkach, na miejscami lepkim jak plastelina asfalcie, ma cos w sobie z masochizmu, ale co robic, trzeba jechac.
Zmienila sie tez kolorystyka. Domınuja barwy zolte i brazowe. Oczywiscıe to wynik oddzıalywania slonca.
Dojechalem wczoraj za Bıngol i juz przygotowywalem sie do szukania jakiegos miejsca pod nocleg, kiedy zagadal mnie jeden Turek po niemiecku. I znowu nie musialem rozbijac namiotu. Przespalem sie u niego w domu, a konkretnie w kuchni, bo dom byl w remoncie. Tak na marginesie jest cos w tych tureckich remontach. To ktorys dom z rzedu nıedokonczony i nıe wyglada to na sytuacje tymczasowa ale raczej stan naturalny;) No ale ja nie narzekam. Byla darmowa kawa i ciekawa pogawedka, a rano pyszne sniadanie. Takze znowu mi sie udalo. Okazalo sıe przy tym, ze kolejny raz goscil mnie Kurd.
W tym rejonie sporo ludzi mowi po niemiecku, co mnie cieszy, gdyz pozwala sie jakos komunikowac. Bez jezyka jestem jak inwalida. Zaprosıla mnie jedna rodzina na nocleg, a w zasadzie to sie wprosilem i przez prawie pol godziny siedzialem z gosciem face to face w mılczeniu. Czulem sie jak na randce, bo patrzylısmy sobie w oczy jak jakas para. Chcialem mu pokazac mape, ale zabronil mi sie poruszac;) i kazal czekac na herbate. Turecka gościnność. Wariactwo.
Jutro Malatya.